Sądziłam, że będzie to jeszcze jedna biografia w dorobku Ryszarda Wolańskiego. Nie miałam wątpliwości, że będzie świetna i bardzo rzetelna, bo autor słynie z dokładności, skrupulatności i umiłowania archiwaliów. Jednak to jest coś więcej niż doskonała biografia Eugeniusza Bodo, to książka, która ujawnia fakty zupełnie nieznane. Rozdział o wojennych losach Bodo jest wstrząsający. Protokoły z przesłuchań aktora przez NKWD obnażają całą podłość sowieckiego systemu. Nie chce się wierzyć, że to mogło się wydarzyć. Moja babcia była zafascynowana międzywojenną Warszawą, nazywała ją "Paryżem północy". Czytając książkę Wolańskiego, wierzy się, że tak rzeczywiście było. Udało mu się uchwycić atmosferę i czar tamtego miasta, którego Bodo był królem. [Maria Szabłowska]

Nie żyłam samotnie to autobiografia Miry Zimińskiej polskiej aktorki, reżyserki i pedagoga. W okresie międzywojennym występowała w kabaretach Qui Pro Quo, Morskie Oko, Cyrulik Warszawski, w rewiach oraz wielu filmach. Była współzałożycielką i długoletnią dyrektorką Zespołu Mazowsze. W swojej książce opisuje swoje życie zawodowe i prywatne.